Ι.Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ εμπορικός οίκος εν Καλάμαις

ΚΑΛΑΜΑΙ.- Φωτογραφία, έτους 1905 περίπου,  την οποία ο δημοσιογράφος Ηλίας Μπιτσάνης , ανέσυρε από το αρχείο της εφημερίδας " Ελευθερία" και, πρόσθεσε,  σε κείμενο του  ιστορικού σχεδιάσματος " Εμνοστος Τόπος",  που δημοσίευα παλιά, το 2000, σε συνέχειες, στην ίδια εφημερίδα.  Στη φωτογραφία μπροστά δεξιά αποτυπώνεται  ο τότε " Υφασματεμπορικός οίκος " Ι. Φ. Κωστοπούλου" , ( μετέπειτα έγινε τράπεζα), και στο βάθος  αμυδρά, διακρίνονται διαβάτες, πριν από τα μαρμάρινα σκαλιά της  " Μεσαίας γέφυρας", ή " της γέφυρας με τα σκαλιά"  που υπήρχε τότε στο Νέδοντα. 

Στη συνέχεια    στην απέναντι μεριά, μετά τη γέφυρα, φαντάζει καθαρά  μεγάλη φάμπρικα, με το φουγάρο  της, ίσως μεταξουργείο ή μακαρονάδικο, γιατί εκείνη η πλευρά της πόλης ήταν γεμάτη βιοτεχνίες ζυμαρικών.
Μια άλλη φωτογραφία,  που δημοσιεύτηκε στο " Flash της Μεσσηνίας" σε κείμενο του Αντώνη Π Μιχαλακέα υπό το τίτλο " Αναδρομή στα περασμένα", την αναδημοσιεύω παρακάτω, και σε αυτή  φαίνεται καθαρά η μεσαία γέφυρα μαζί με τα άλλα οικήματα της  " κάτω πλατείας" .

Σήμερα βέβαια, τη « μεσαία γέφυρα με τα σκαλιά», που υπήρχε μέχρι το 1958 – 1960, αν θυμάμαι καλά,  την έχει γκρεμίσει  κάποιος ανόητος δήμαρχος, το «μακαρονάδικο» και το φουγάρο του γκρεμίστηκαν, δεν υπάρχουν. 

Ακόμα και εκείνο  το όνομα (φίρμα)  του μεγάλου τότε υφασματεμπορικού οίκου της πόλης,   « Ι.Φ. Κωστόπουλος», που μετά μετασχηματίστηκε σε    " Τράπεζα Ι. Φ. Κωστόπουλου",  κάποιοι φρόντισαν να διαγραφεί από το νεοκλασικό κτίριο, της φωτογραφίας, που υπάρχει ακόμα σήμερα, αν και εκεί  λειτούργησε στην αρχή η τράπεζα"  Ι.Φ Κωστοπούλου", και μετά  η  " Τράπεζα Ελληνικής Εμπορικής Πίστεως ΑΕ", που στη συνέχεια μετονομάστηκε σε « Τράπεζα Πίστεως» και μετά σε  « Άλφα Τράπεζα».


Διαφημιστικό του οίκου Κωστοπούλου
 έτους 1917.
                               

Εφημερίδα της εποχής, γράφει :

« Ο κ. Ι. Κωστοπουλος εισάγει εμπορεύματα απ’ ευθείας  εκ του εξωτερικού, αγοράζει , ως επί το πλείστον άνευ πιστώσεως  και επομένως ευθυνότερον, περιβάλλεται από ολίγα έξοδα  διότι δεν έχει ανάγκη της διαφημίσεως , εις την οποίαν  ημείς καταφεύγομεν, και επομένως τον συμφέρει να πωλή εις τα τιμάς αυτάς…  Σωστός λοιπόν κολοσσός. Αληθινή τιμή του μεσσηνιακού εμπορίου» 
Αρχικά, είχε δημιουργηθεί ο " Υφασματεμπορικός οίκος Ζαχαράκης και Κωστόπουλος" ο οποίος διελύθη το 1887 και παρέμεινε με την επωνυμία:  "  Ι.Φ.Κωστόπουλος" ο οποίος έκανε και άλλες εμπορικές και εξαγωγικές δραστηριότητες, εκμεταλλεύτηκε τις ιαματικές πηγές του Καϊάφα και επεκτάθηκε και σε  τραπεζικές εργασίες.

Η παραπάνω ζωγραφική απεικόνιση έχει δημοσιευθεί σε περιοδικό της Καλαμάτας που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1950. 

Διαφήμιση έτους 1930

*
Το Μάρτιο του έτους 1918 ιδρύθηκε η " ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΛΑΜΩΝ".   Το 1926  λειτουργούσαν στη πόλη  η  " Τράπεζα Καλαμών"  και η " Τράπεζα Ι.Φ Κωστοπούλου", που ήσαν εντελώς διαφορετικές τράπεζες και δεν πρέπει να συγχέονται μεταξύ τους. Απλά η τράπεζα " Κωστοπούλου" ήταν ανταποκριτής της πρώτης στην Αθήνα. 

Αξιοσημείωτο είναι ότι το 1926, στο Διοικητικό Συμβούλιο της τότε " Τραπέζης Καλαμών" συμμετείχαν   δύο γιοί του Ιωάννη Φ Κωστόπουλου, δηλαδή ο Δ. Ι. Κωστόπουλος και ο Π.Ι.Κωστόπουλος. 
Επίσης στο ΔΣ συμμετέχει και ο " Π.Β. Μανίνος, Εισοδηματίας εν Καλάμαις", όπως αναγράφεται στη σύνθεση του ΔΣ. Το πραγματικό  βέβαια επάγγελμα του Π.Β Μανίνου τότε  ήταν "Τοκιστής". Ένα " επάγγελμα νόμιμο και αποδεκτό για την εποχή, με το οποίο μάλιστα διαφημιζόντουσαν,  όσοι το ασκούσαν, προς άγραν πελατών. 

Γνωστοί διαφημιζόμενοι τότε "Τοκισταί"  ήσαν ο Σ. Εφέσιος, Π. Μανίνος, Α. Μακρόπουλος, Π Μπενιάδης, Δ Παυλίκος, όπως προκύπτει απο διαφημιστικό έντυπο της εποχής του έτους 1917.

( Σημείωση : χαρακτηριστική η απαξιωτική λαϊκή έκφραση.  Ερώτηση : - " Τι δουλειά κάνει;;   Απάντηση :  " τοκιστής και σουλατσαδόρος" !!