"Καλαματιανη", εφημερίς εκδιδομένη δισ της εβδομαδος, ετος Α΄αριθμός 9, εν καλαμαις τη 12 Νοεμβρίου 1895, Διευθυντής Ι. Π. Παρασκευόπουλος.

εφημερίς " ΚΑΛΑΜΑΙ" 16 Οκτωβρίου 1877

Ο Κινηματογράφος " ΗΛΕΚΤΡΑ", τη πρώτη ημέρα λειτουργίας με τη ταινία του Κακογιάννη.

Η πρώτη ημέρα λειτουργίας με τη ταινία του Κακογιάννη.

Η αίθουσα του κινηματογράφου και ο εξώστης.

ΥΠΟΘΕΣΙΣ: ΤΟ ΛΑΒΑΡΟΝ ΤΗςΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ. (Μιχάλης Κατσρός)

«Ο ποταμός  έρρεεν. 

 Ω! ναι  έρρεεν !!!»

« Η υπόθεσις αυτή ήτο παλαιά. Το λάβαρον και μερικά σχεδιάσματα ήσαν τοποθετημένα εις τον ρέοντα τότε ποταμόν. Πλην ένθεν και ένθεν  του ποταμού έγκειντο  οικίαι,  πεταλωτήρια και τινά παλαιά σπίτια με κεκοσμημένους υαλοπίνακας, καθώς και κάντρα με αντίγραφα χαλκογραφιών. Το λάβαρον εις τι ναόν ή κατάστημα ή  και σχολείον. Ουδείς γνώριζεν ότι αυτή η πόλις ήτο μικρά που ο μικρός Μιχαήλ επεσκέφθη… Πρόσφυγες γύρω του ομιλούσαν τουρκικήν, γαλλικήν και ξένας γλώσσας. Δεν ενθυμείτε παρά μόνον σημαίας… Θέρος, καύσων, ο λαός εν εξεγέρσει…. Ο ποταμός έρρεεν . Ω! ναι έρρεεν … Τότε η φήμη εις την παλαιάν πόλιν εδιαδίδετο ότι θα ύψωνε λάβαρον εις λιτανείαν Υπαπαντής ή εις μοναστήριον άγνωστον εις πολλούς φερόνυμον. Τα ίχνη του τότε εχάθησαν και τελευταίως ανεκαλύφθη λάβαρον εις τι ναΐσκον ή κατάστημα και προσπαθεί να εννοήση αν η ποταμόπλοιος πόλις ηννόησε το άραγμα, το πλοίον, η άμαξα με τους ίππους, οι δρόμοι παντού όπου εμοσχοβόλα το θείον άρωμα της πόλεως. Το λάβαρον παραμένει πορφυρούν και μαύρον ως ποδήρης παιδικός επιγονάτιος». 

Μιχάλης Κατσαρός

 Αθήνα 1973

---

ΚΟΝΙΣ ΟΝΕΙΡΩΝ (ΠΟΗΤΕΣ ΜΙΑΣ ΓΕΝΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕ)

«Είδα

τους Έλληνας γαντζωμένους σαν τις αράχνες

στους κάθετους βράχους

της αποδοχής και της ήττας

την Αφροδίτη να σέρνεται στα πόδια του Αττίλα

την Ευρώπη γυμνή χωρίς συνείδηση

Να μαστουρώνει με ναργιλέ κι αφιόνι».

Γιάννης Κ. Φράγκος

Στίχοι από το ποίημα: «Τα δάκρυα της Αφροδίτης», από τη Ποιητική συλλογή: «Ο  Αέρας και ο Πάτος», Ποιήματα β΄ έκδοση Νοέμβρης 1994.

Κόμμα και έγκλημα

« Ιδού δύο ουδετέρα γένη παρά φύσιν συζευχθέντα και κρυπτογαμούντα  προς άλληλα εν τω προτύπω τούτω βασιλείω τω φέροντι το ιερόν της Ελλάδος όνομα… Οποία αντίφασις ! Κόμμα και έγκλημα ! Η ηθική αδελφοποιημένη την ατιμίαν, η επιστήμη την αμάθειαν, η φρόνησις την αφροσύνην, η πρόοδος την οπισθοδρόμησιν, η αγαθότης την κακίαν, ο Άδης τον παράδεισον. Κόμμα και έγκλημα ! Η δύναμις της αρετής συναλλασσομένη προς την δύναμιν της κακίας και υπογράφουσαι το συμβόλαιον της αλληλοβοηθείας. Ο Θεός συμβιβαζόμενος προς τον Διάβολον. 

Και όμως το Κόμμα και το έγκλημα, παρά  φύσιν εν Ελλάδι συζευχθέντα, βιούσιν αλληλοβοηθούμενα , αλληλοϋποστηριζόμενα και γεννοβολούντα καθημερινώς την αδικίαν, την παρακμήν, την ηθικήν και υλικήν του Κράτους εξάντλησιν και πάσαν ανομίαν, ενώ το τερατώδες και αφύσικον τούτο ανδρόγυνον αυξάνει και κραταιούται τρεφόμενον δι’ ανθρωπίνου αίματος και των δακρύων τόσων και τόσων χηρών και ορφανών μέχρισού  εξάντλησαν πάσαν άλλην μορφήν αλληλοφαγείας. Ήδη έχει τροφήν άφθονον και διατελεί  εις το άκρον άωτον της συζυγικής τρυφερότητος…».

Απόσπασμα από κείμενο ελευθεριακού, της πόλεως των Καλαμών, στοχαστή του έτους 1897,  όταν η πόλη δεν είχε ακόμα ηλεκτρικό ρεύμα, υπήρχε ακόμα το «νησάκι» στο Δέλτα του τότε ρέοντος  Νέδοντος,  ισχυρό κίνημα "ουτοπικών σοσιαλιστών"  είχε αναπτυχθεί στη πόλη, ενώ οργανωμένες ομάδες αναρχικών, δρούσαν στο Νησί και τα Φιλιατρά,  από το έτος 1874.